Een doodgewoon recept krijgt iets heel bijzonders als je er een treffende inleiding bij plaatst. Dat is Adriaan van Raab van Canstein van het Amsterdamse restaurant Le Hollandais heel goed gelukt. Hij schreef dit recept voor de bijlage bij het Financieele Dagblad van zaterdag 26 juli 2014.
Wat deze tekst zo bijzonder maakt, is het beeldende karakter. Je gaat zowaar medelijden krijgen met die arme bleekscheten.
Laat je inspireren door dit voorbeeld. Jij kunt ook creatief schrijven!
Bron: FD Persoonlijk, bijlage bij het Financieele Dagblad, 26 juli 2014.
Bleekneusjes, Adriaan van Raab van Canstein.
Een analyse van dit recept
Wat kunnen schrijvers als wij leren van dit voorbeeld? Een analyse.
| DOEL | Inleiding bij een verhaal over asperges plus een recept. De lezer moet achteraf wat meer weten over de asperge en eigenlijk daar ook een beetje medelijden mee krijgen. “Ah, zielig. Die ga ik toch maar eens eten. Is zijn leven tenminste niet nutteloos geweest.” (weten, vinden, doen) |
|---|---|
| DOELGROEP | Mensen die van lekker eten met een plus houden. |
| INHOUD | Karakterschets van de asperge in de vorm van een vergelijking. |
| MEDIUM | Bijlage bij een weekendeditie van een krant. |
| TOON | Meelevend, bijna poëtisch, een beetje cynisch. En toch vol waardering. |
| STRUCTUUR | Inleidende alinea. Deze wordt gevolgd door een persoonlijke ervaring en een recept, die totaal anders van toon en inhoud zijn (niet in dit artikel opgenomen). |
| ALINEA’S | De tekst is bijna een column op zich. De rest van de tekst staat er helemaal los van. |
| ZINNEN | Drie, vier vrij lange zinnen, die desondanks makkelijk leesbaar zijn dankzij de heldere plaatsing van de komma’s. Door de twee passieve zinnen actief te maken, zou de tekst nog sterker worden. |
| WOORDEN | Een tekst vol woorden die prachtige en originele associaties oproepen: bleekscheten, slierten, schimmig, blind, gedrocht, vroom, slank, non, rein, godvruchtig. Mooi gedaan! |