Als er veel afstand is tussen woorden die bij elkaar horen, heb je te maken met een tangconstructie.
De inmiddels in Amerika wonende schrijver is geboren in Gouda.
Zij vrouw heeft hem zoals ze dat ook de afgelopen jaren deed na zijn speech een dikke kus gegeven.
Nadat ze er twee jaar hadden gewoond, werd het inmiddels totaal gerenoveerde en in lokale kleuren geschilderde huis tot de grond toe afgebroken.
Ik belde mijn tante, die vorig jaar Nederland definitief vaarwel zei, op.
De schrijver, die inmiddels in Amerika woont, is geboren in Gouda.
Zijn vrouw heeft hem een dikke kus gegeven na zijn speech. De afgelopen jaren deed ze dat ook.
Nadat ze er twee jaar hadden gewoond, werd het huis tot de grond toe afgebroken. Het was inmiddels totaal gerenoveerd en in lokale kleuren geschilderd.
Ik belde mijn tante op die vorig jaar Nederland definitief vaarwel zei.
Valt het jou ook op?
De zinnen links lopen veel minder vlot dan de zinnen rechts. Dat komt omdat twee woorden die bij elkaar horen, uit elkaar zijn gehaald. En daartussen zit een hele serie andere woorden. Vandaar de vergelijking met een tang.
In de eerste zin zijn dat ‘de’ en ‘schrijver’. In de tweede ‘heeft’ en ‘gegeven’. In de derde zin ‘het’ en
‘huis’. En in de laatste zin staan veel woorden tussen ‘belde’ en ‘op’.
Fout?
Is een tangconstructie fout? Niet echt fout. Je kunt beter zeggen ‘niet handig’. Het is een ingewikkelde constructie die niet makkelijk leest. Je bewijst er de lezer dus geen dienst mee. En dat is een goede reden om de tangconstructie te vermijden.
O ja, sommigen hebben het ook wel over een ontspoorde zin in plaats van een tangconstructie.