Op 10 december 2013 werd door de vakbond Leraren in Actie een petitie aangeboden waarin zij pleitten voor klassen van maximaal 28 leerlingen. Zij signaleerden dat er “soms wel 30-36 leerlingen in één klas” zitten en ze introduceerden daarvoor het woord ‘plofklassen’, analoog aan ‘plofkippen’.
Nadien is het woord tijdens de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen 2014 omarmd door Alexander Pechtold van D66:
Als kopman van dé onderwijspartij van Nederland maakte Alexander Pechtold de afgelopen vijf maanden een rondje langs Nederlandse scholen. Zijn conclusie? Weg met de plofklassen!
Op 17 oktober 2014 deed scheidend rector Kortmann van de Radboud Universiteit er in zijn slotrede nog een toepasselijk schepje bovenop: “Scharrelstudent smaakt beter dan plofstudent.”
De combinatie met ‘plof’ lijkt een blijvertje te worden in onze taal.
Nog wat ‘plof’-woorden:
plofkip – in korte tijd oppompen van een kuiken naar een vleeskip
plofplant – op onnatuurlijke wijze opjagen van groei en bloei
plofmens – iemand die door ongezonde voeding steeds dikker wordt
plofkoffer – geldkoffer met verfbom die ontploft als hij wordt gestolen
plofkraak – het opblazen van een geldautomaat
plofklank – het Nederlands kent er vijf: p, b, k, t, d