Niets is zo mooi als taal. Al was het alleen maar omdat de taal die we met zijn allen spreken en schrijven steeds verandert. Elk jaar komt er een flink aantal woorden bij en verdwijnt er een aantal. Ook in grammaticaal opzicht is taal dynamisch. We gebruiken ‘wat’ en ‘dat’ door elkaar heen. Evenals ‘dan’ en ‘als’. Ik hoor ook steeds vaker ‘die’ in plaats van ‘dat’, in bijvoorbeeld ‘het meisje die…’. Het afschuwelijke ‘hun’ als onderwerp in plaats van ‘zij’ wint steeds meer terrein. De woorden ‘wat’ en ‘betreft’ mochten niet na elkaar gebruikt worden, daar moest iets tussen. Inmiddels is dat toegestaan. Er zijn zelfs taalgeleerden die voorspellen dat de lidwoorden ooit zullen verdwijnen. “Ik stap in auto en rij naar garage”, wordt het dan. Vreselijk, maar nog steeds te begrijpen. We zullen zien.
Lekker makkelijk
Taalgebruikers streven bewust en onbewust naar gemak en efficiency. Niet te veel regels, geen ingewikkelde constructies en niet te veel nadenken. Digitale communicatie is daar een voorbeeld van. Neem twittertaal: “Weekend. Zak chips. Biertje en relaxen.” Lekker makkelijk dus. We hebben steeds meer haast met zijn allen, we krijgen het steeds drukker en we moeten steeds meer communiceren. “Mag het dan wat makkelijker?” Nou kun je over dat laatste een oordeel hebben, maar taalgebruikers bepalen dat zelf. Zo wordt alweer heel lang en door heel veel mensen het in mijn oren afschuwelijke “Ik heb zoiets van …” gebruikt. Voorbeeld: “We gaan dit jaar niet op vakantie, want ik heb zoiets van het leven is al duur genoeg.” Deze constructie zal u niet ontgaan zijn.
Nieuwe trend
Een van de laatste trends in taal is ‘van’ met daar daarachter een lekker makkelijk woord. Heel vaak is dat woord ‘joh’.
Ik zag de trainer een speler wisselen. Ik dacht van joh, wat doe je nou?
De film was zo spannend dat je denkt van joh, hoe loopt dat af?
De rechter beslist uiteindelijk van ok, zo gebeurt het.
Ik dacht van jee, dat kan zo toch niet doorgaan.
Die man kwam naar ons toelopen van hoho, wat moet dat hier?
Razendsnel
Het fascineert mij dat dit soort zinnen in sneltreinvaart Nederland verovert. Ik hoorde de constructie gisteren vijf keer op de televisie en dacht van kijk, daar moet ik iets mee. Tegelijkertijd dacht ik van hela, hoe zit dat precies. En ik realiseer me best wel van joh, daar valt nog veel meer over na te denken en te schrijven. Oftewel, wordt vervolgd.